Clinical Leadership: een continu leerproces

Het willen leren en verdiepen heeft altijd in mij gezeten en op de Kort Verblijf Afdeling had ik al veel ervaring op kunnen doen met de zorg voor mamma patiënten. Ik voelde dan ook meteen, dat ik deze vacature met beide handen moest aangrijpen.

Samen met het gehele mammateam heb ik jarenlang ontzettend veel kunnen betekenen in de zorg voor de patiënten, op wetenschappelijk niveau veel bij kunnen dragen en heb ik met heel veel plezier gewerkt. Zes jaar geleden ben ik geswitcht van specialisme en ben ik gaan werken op de poli Gynaecologie. Hier behandel en begeleid ik koppels met een kinderwens in een vaak onzeker en pittig traject. 

Het geeft mij ontzettend veel voldoening als wij met het hele team goede zorg kunnen verlenen aan deze kwetsbare doelgroep. De kers op de taart is natuurlijk als wij een zwangerschapsecho kunnen maken. Aan de andere kant ben ik ook altijd erg actief op het gebied van nieuwe ontwikkelingen, studies en andere innovaties. Dus het Clinical Leadership programma paste eigenlijk perfect in mijn straatje en kwam ook op een goed moment in mijn leven.

Goede keuze
Dus daar stond ik dan, klaar voor het eerste kennismakings- gesprek met het programmateam. Ik vond het best spannend, er ging dan ook van alles door mijn hoofd: deze collega’s kende ik nog niet, er zit zelfs een professor in het team, wat gaan zij vragen, enzovoorts. Na het gesprek wist ik wel meteen, dat dit een intensief traject zou worden waar je veel nieuwe inzichten zou krijgen en zelf echt de diepte in gaat. Ik had dus de goede keuze gemaakt!

Challenge 
Als je aan het Clinical Leadership programma start wordt er van je verwacht, dat je ook zelf aan de slag gaat met een Challenge: dit kan een afdelingsoverstijgende Challenge zijn, maar het werd al snel duidelijk dat het om een persoonlijke challenge gaat. En die persoonlijke challenge die wist ik meteen… hoe leer ik in mijn enthousiasme om niet meteen “ja” te zeggen op alle interessante projecten, om achteraf weer te denken “maar hier heb ik eigenlijk geen ruimte meer voor”. Als afdelingsoverstijgende challenge ben ik aan de slag gegaan om de psychosociale ondersteuning voor onze koppels beter weg te zetten in ons zorgpad. Wij bieden deze zorg nu uiteraard ook, maar ik had er zo graag een echt polidagdeel aan willen koppelen. Helaas is dat niet gelukt, maar het heeft wel geleid tot andere interessante ontwikkelingen zoals o.a. een webinar waar onze koppels aan deel kunnen nemen. Deze zal over niet al te lange tijd gehouden worden.

Leersessies
En dan ga je echt van start, je ontmoet alle andere collega’s die het vaak net zo spannend vinden als jij, maar wat heb ik warme en lieve nieuwe collega’s mogen ontmoeten. Zo fijn, er was veel respect voor elkaar waardoor er zeer waardevolle gesprekken hebben plaatsgevonden. Het voelde al heel snel vertrouwd en dat is in dit traject erg belangrijk. Gedurende het gehele CL-traject worden er leersessies georganiseerd, waar iedere keer een ander thema aan bod komt. Het mooie aan deze leersessies vond ik dat je samen de theorie doorloopt, maar iedere keer weer geprikkeld werd om na te denken over hoe dit in jouw eigen praktijk zat, vragen als 'herken je dit' of 'zou je met de nieuwe opgedane kennis er anders naar kijken'?

Gedurende het traject heb je ook een mentor naast je, voor mij was dit Caroline van der Eijk. Met haar heb ik waardevolle gesprekken gevoerd over mijn eigen challenge, door de verdiepende vragen van Caroline kon ik iedere keer weer verder aan de slag. Verder vinden er nog mentorgroep- gesprekken plaats, individuele gesprekken en groepsgesprekken; allen om jezelf en elkaar te helpen in je zoektocht naar je eigen antwoorden op je challenge. Het is erg waardevol om verdiepende vragen te krijgen van iemand van een andere discipline, dat kan zo verfrissend werken. Aan het einde van het traject vindt er een afsluiting plaats, waar iedereen zijn challenge mag pitchen in drie minuten; inspirerend om te horen wat dit traject iedereen gebracht heeft. 

Mijn persoonlijke challenge
Graag deel ik dan ook mijn persoonlijke challenge met jullie, want uiteraard heb ik ook een eindproduct ontwikkeld, welke mij helpt als ik weer eens vastloop in mijn enthousiasme. Want vaak voel ik tijdens een vergadering al intern dat mijn to do lijst al lang genoeg is, maar handel ik er niet naar. Tijdens een slapeloze nacht bedacht ik ineens dat er eigenlijk het woord STOP in mijn hoofd moet opkomen en de letters S-T-O-P staan ook voor stappen die ik kort moet doorlopen, ik neem jullie mee: 

S: stop, letterlijk een pas op de plaats, herken het gevoel en stop

T: Triage; stel jezelf een aantal kritische vragen, bijvoorbeeld: MOET ik dit nu doen? Moet IK dit nu doen, Moet ik dit NU doen…enzovoorts?

O: Oriënteer: denk even na over met welke projecten/ opdrachten je al bezig bent, met andere woorden “Kan dit er nog bij?”

P: de P is tweeledig: - Plankgas, er is ruimte, je gaat ervoor! - Pas op de plaats, je antwoord is “Nee nu even niet”